10. O verbo

10.1 Os verbos regulares

 

 

eu

 

ti

 

el/ela

vostede

 

  nÓs

 

 vÓs

 

eles/elas

vostedes  

Presente

Indicativo

 

 

Perfecto

Indicativo

 

 

Imperfecto

Indicativo

 

 

Pluscuam-

perfecto

Indicativo

 

 

 

 Cond.

 

 

 

 futuro

 

 

 

 Presente

Subxuntivo

 

 

 

Imperfecto

Subxuntivo

 

 

 

 

 

 

 

 

falar

beber

abrir

 

-ar

-er

-ir

 

-ar

-er

-ir

 

-ar

-er

-ir

 

-ar

-er

-ir

 

-ar

-er

-ir

 

-ar

-er

-ir

 

 

 

-ar

-er

-ir

 

 

-ar

-er

-ir

 

 

 -ar

-er

-ir

 

  

 

 

fal-

beb-

abr-

 

fal-

beb-

abr-

 

fal-

beb-

abr-

 

 

 

  

 

 

 

 

 

fal-

beb-

abr-

 

 

 

fal-

beb-

abr-

 

 

Infinitivo Conxugado/futuro subxuntivo 

 

 

 

 

Imperativo

 

falo

bebo

abro

 

-ei

-ín

-ín

 

-aba

-ía

-ía

 

-ara

-era

-ira

 

falaría

bebería

abriría

 

falarei

beberei

abrirei

 

-e

-a

-a

 

 

 

-ase

-ese

-ise

 

 

falar

beber

abrir

 

 

 

 

falas

bebes

abres

 

-aches

-iches

-iches

 

-abas

-ías

-ías

 

-aras

-eras

-iras

 

falarías

beberías

abrirías

 

falarás

beberás

abrirás

 

-es

-as

-as

 

 

 

-ases

-eses

-ises

 

 

falares

beberes

abrires

 

 

fala

bebe

abre

fala

bebe

abre

 

-ou

-eu

-iu

 

-aba

-ía

-ía

 

-ara

-era

-ira

 

alaría

bebería

abriría

 

falará

beberá

abrirá

 

-e

-a

-a

 

 

 

-ase

-ese

-ise

 

 

falar

beber

abrir

 

 

fale

beba

abra

falamos

bebemos

abrimos

 

-amos

-emos

-imos

 

-abamos

-iamos

-iamos

 

-aramos

-eramos

-iramos

 

-ariamos

-eriamos

-iriamos

 

-aremos

-eremos

-iremos

 

-emos

-amos

-amos

 

 

 

-asemos

-esemos

-isemos

 

 

falarmos

bebermos

abrirmos

 

falades

bebedes

abrides

 

-astes

-estes

-istes

 

-abades

-iades

-iades

 

-aredes

-erades

-irades

 

-ariades

-eriades

-iriades

 

-aredes

-eredes

-iredes

 

-edes

-ades

-ades

 

 

 

-asedes

-esedes

-isedes

 

 

 falardes

beberdes

abrirdes

 

 

 falade

bebede

abride

falan

beben

abren

 

-aron

-eron

- iron

 

-aban

-ían

-ían

 

-aran

-eran

-iran

 

-arían

-erían

-irían

 

-arán

-erán

-irán

 

-en

-an

-an

 

 

 

-asen

-esen

-isen

 

 

 falaren

beberen

abriren

 

 

falen

beban

abran

 

 

 

 

 

10.2 . A. Conxugación duns v

NOTADE: Os 'E' e 'O' maiúsculos representan os 'O' e 'E' abertos. Os 'e' e 'o' minúsculos representan as vocais pechadas.

erbos irregulares

Verbos

irregulares

 

 

eu

ti

el/ela

vostede

nÓ s

vÓs

eles/elas

vostedes

 

SER

Presente I

Perfecto I

Imperfecto

Plusc. I.

Presente S

Imp. S

Fut. Sub.

Imperativo

son

fun

era

fora

sexa

fose

for

es

fuches

eras

foras

sexas

foses

fores

É

foi

era

fora

sexa

fose

for

sexa

somos

fomos

eramos

foramos

sexamos

fosemos

formos

sodes

fostes

erades

forades

sexades

fosedes

fordes

sede

son

foron

eran

foran

sexan

fosen

foren

sexan

 

IR

Presente I

Perfecto I

Imperfecto

Plusc. I.

Presente S

Imp. S

Fut. Sub.

Imperativo

vou

fun

ía

fora

vaia

fose

for

vas

fuches

ías

foras

vaias

foses

fores

vai

vai

foi

ía

fora

vaia

fose

for

vaia

imos

fomos

iamos

foramos

vaiamos

fosemos

formos

ides

fostes

iades

forades

vaiades

fosedes

fordes

ide

van

foron

ían

foran

vaian

fosen

foren

vaian

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ESTAR

Presente I

Perfecto I

Plusc. I.

Presente S

Imp. S

Fut. Sub.

Imperativo

estou

estiven

estivEra

estea

estivEse

estivEr

estás

estivEches

estivEras

esteas

estivEses

estivEres

está

está

estivo

estivEra

estea

estivEse

estivEr

estea

estamos

estivEmos

estivEramos

esteamos

estivEsemos

estivErmos

estivErmos

estades

estivEstes

estivErades

esteades

estivEsedes

estivErdes

estade

están

estivEron

estivEran

estean

estivEsen

estivEren

estean

 

TER

Presente I

Perfecto I

Imperfecto

Plusc. I.

Presente S

Imp. S

Fut. Sub.

Imperativo

tEño

tiven

tiña

tivEra

teña

tivEse

tivEr

tEs

tivEches

tiñas

tivEras

teñas

tivEses

tivEres

ten

tEn

tivo

tiña

tivEra

teña

tivEse

tivEr

teña

temos

tivEmos

tiñamos

tivEramos

teñamos

tivEsemos

tivErmos

tedes

tivEstes

tiñades

tivErades

teñades

tivEsedes

tivErdes

tede

tEñen

tivEron

tiñan

tivEran

teñan

tivEsen

tivEren

teñan

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

FACER

Presente I

Perfecto I

Plusc. I.

Presente S

Imp. S

Fut. Sub.

Imperativo

fago

fixen

fixEra

faga

fixEse

fixEr

fas

fixEches

fixEras

fagas

fixEses

fixEres

fai

fai

fixo

fixEra

faga

fixEse

fixEr

faga

facemos

fixEmos

fixEramos

fagamos

fixEsemos

fixErmos

facedes

fixEstes

fixErades

fagades

fixEsedes

fixErdes

facede

fan

fixEron

fixEran

fagan

fixEsen

fixEren

fagan

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

HABER

Presente I

Perfecto I

Plusc. I.

Presente S

Imp. S

Fut. Sub.

hei

houben

houbEra

haxa

houbEse

houbEr

has

houbEches

houbEras

haxas

houbEses

houbEres

hai

houbo

houbEra

haxa

houbEse

houbEr

habemos

houbEmos

houbEramos

haxamos

houbEsemos

houbErmos

habedes

houbEstes

houbErades

haxades

houbEsedes

houbErdes

han

houbEron

houbEran

haxan

houbEsen

houbEren

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

DICIR

Presente I

Perfecto I

Plusc. I.

Presente S

Imp. S

Fut. Sub.

Imperativo

digo

dixen

dixEra

diga

dixEse

dixEr

dis

dixEches

dixEras

digas

dixEses

dixEres

di

di

dixo

dixEra

diga

dixEse

dixEr

diga

dicimos

diximos

dixEramos

digamos

dixEsemos

dixErmos

dicides

dixEstes

dixErades

digades

dixEsedes

dixErdes

dicede

din

dixEron

dixEran

digan

dixEsen

dixEren

digan

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

DA R

Presente I

Perfecto I

Plusc. I.

Presente S

Imp. S

Fut. Sub.

Imperativo

dou

dei

dEra

dea

dEse

dEr

dás

deches

dEras

deas

dEses

dEres

deu

dEra

dea

dEse

dEr

dea

damos

dEmos

dEramos

deamos

dEsemos

dErmos

dades

dEstes

dErades

deades

dEsedes

dEdes

dade

dan

dEron

dEran

dean

dEsen

dEren

dean

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

PODER

Presente I

Perfecto I

Plusc. I.

Presente S

Imp. S

Fut. Sub.

pOdo

puiden

puidEra

poida

puidEse

puidEr

pOdes

puideches

puidEras

poidas

puidEses

puidEres

pOde

puido

puidEra

poida

puidEse

puidEr

podemos

puidEmos

puidEramos

poidamos

puidEsemos

puidErmos

podedes

puidEstes

puidErades

poidades

puidEsedes

puidErdes

pOden

puidEron

puidEran

poidan

puidEsen

puidEren

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

VIR

Presente I

Perfecto I

Plusc. I.

Presente S

Imp. S

Fut. Sub.

Imperativo

veño

vin

viñEra

veña

viñEse

viñEr

vEs

viñEches

viñEras

veñas

viñEses

viñEres

vEn

vEn

veu

viñEra

veña

viñEse

viñEr

veña

vimos

viñEmos

viñEramos

veñamos

viñEsemos

viñErmos

vindes

vistes

viñErades

veñades

viñEsedes

viñErdes

vinde

vEñen

viñEron

viñEran

veñan

viñEsen

viñEren

veñan

 

 

 

 

eu

ti

el/

vostede

ela

n

Ós

v

Ós

eles/

vostedes

elas

 

QUERER

Presente I.

Perf. I.

Imp. I.

Plusc. I.

P. Sub.

Imp. Sub

Fut. Sub.

Imperativo

qu

quixen

quería

quixEra

queira

quixEse

quixEr

Ero

qu

quixEches

querías

quixEras

queiras

quixEses

quixEres

quere

Eres

qu

quixo

quería

quixEra

queira

quixEse

quixEr

queira

Ere

queremos

quixEmos

queriamos

quixEramos

queiramos

quixEsemos

quixErmos

queredes

quixEstes

queriades

quixErades

queirades

quixEsedes

quixErdes

querede

qu

quixEron

querían

quixEran

queiran

quixEsen

quixEren

queiran

Eren

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

VER

Presente I

Perf. I

Plusc. I.

P. Sub.

Imp. Sub

Fut. Sub.

Imperativo

vexo

vin

vira

vexa

vise

vir

ves

viches

viras

vexas

vises

vires

ve

ve

viu

vira

vexa

vise

vir

vexa

vemos

vimos

viramos

vexamos

visemos

virmos

vedes

vistes

virades

vexades

visedes

virdes

vede

ven

viron

viran

vexan

visen

viren

vexan

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

SABER

Presente I.

Perf. I.

Plusc. I.

P. Sub.

Imp. Sub

Fut. Sub.

sei

souben

soubEra

saiba

soubEse

soubEr

sabes

soubEches

soubEras

saibas

soubEses

soubEres

sabe

soubo

soubEra

saiba

soubEse

soubEr

sabemos

soubEmos

soubEramos

saibamos

soubEsemos

soubErmos

sabedes

soubEstes

soubErades

saibades

soubEsedes

soubErdes

saben

soubEron

soubEran

saiban

soubEsen

soubEren

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

OÍR

Presente I.

Perf. I.

Plusc. I.

P. Sub.

Imp. Sub

Fut. Sub.

Imperativo

oio

oín

oíra

oia

oíse

oír

oes

oíches

oíras

oias

oíses

oíres

oe

oe

oíu

oíra

oia

oíse

oír

oia

oímos

oímos

oiramos

oiamos

oísemos

oírmos

oídes

oístes

oirades

oiades

oísedes

oírdes

oide

oen

oíron

oiran

oian

oísen

oíren

oian

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

CABER

Presente I.

Perf. I.

Plusc. I.

P. Sub.

Imp. Sub

Fut. Sub.

Imperativo

caibo

couben

coubEra

caiba

coubEse

coubEr

cabes

coubEches

coubEras

caibas

coubEses

coubEres

cabe

cabe

coubo

coubEra

caiba

coubEse

coubEr

caiba

cabemos

coubemos

coubEramos

caibamos

coubEsemos

coubErmos

cabedes

coubEstes

coubErades

caibades

coubEsedes

coubErdes

cabede

caben

coubEron

coubEran

caiban

coubEsen

coubEren

caiban

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

POÑER/

PÓR

Presente I.

 

Perf. I.

Plusc. I.

P. Sub.

Imp. Sub

Fut. Sub.

Imp

poño

 

puxen

puxEra

poña

puxEse

puxEr

pos

 

puxEches

puxEras

poñas

puxEses

puxEres

pon

pon

 

puxo

puxEra

poña

puxEse

puxEr

poña

poñemos

pomos

puxEmos

puxEramos

poñamos

puxEsemos

puxErmos

poñedes/

pondes

puxEstes

puxErades

poñades

puxEsedes

puxErmos

poñede

poñen/

pon

puxEron

puxEran

poñan

puxEsen

puxEren

poñan

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

CAER

Presente I.

Perf. I.

imperf

P. Sub.

Imp.

caio

caín

caía

caia

caes

caíches

caías

caias

cae

cae

caeu

caía

caia

caia

caemos

caemos

caïamos

caiamos

caedes

caestes

caïades

caiades

caede

caen

caeron

caían

caian

caian

 

 

10.3 Verbos especiais das segunda e

No presente do indicativo, algúns verbos da segunda conxugación, abren o timbre da vocal radical nas formas asociadas coas segunda e terceira persoa singulares e coa terceira persoa plural. No presente do subxuntivo e no imperativo, todas as vocais radicais son pechadas.

terceira conxugacións

 

 

eu

ti

el/

vostede

ela/

nÓs

vÓs

eles/

vostedes

elas

coller

P.I.

collo

cOlles

cOlle

collemos

colledes

cOllen

 

P.S.

colla

collas

colla

collamos

collades

collan

 

imperativo

 

colle

colla

 

collede

collan

meter

P.I.

meto

m

Etes

m

Ete

metemos

metedes

m

Eten

 

P.S.

meta

metas

meta

metamos

metades

metan

 

imperativo

 

mete

meta

 

metede

metan

 

Verbos que seguen este modelo son: remexer, coñecer, recoñecer, suceder, proceder, beber, comer, correr acender, defender, fender, prender, tender, entender, vender, responder, esconder, perder, morder, toller, xemer, premer, temer, atreverse, romper, feder, verquer, chover, cocer, torcer, coser, volver, mover, ferver, tecer, mecer, vencer, adoecer, frolecer, aborrecer, podrecer, endurecer, adormecer, e moitos verbos que rematan en -ecer.

A primeira persoa do verbo esquencer t

en a vocal aberta no presente do indicativo, do subxuntivo e mailos verbos querer e poder no presente do indicativo.

 

 

eu

ti

el/

vostede

ela/

nÓs

vÓs

eles/

vostedes

elas

esquencer

P.I.

esqu

Enzo

esqu

Ences

esqu

Ence

esquencemos

esquencedes

esqu

Encen

 

P.S.

esqu

Enza

esqu

Enzas

esqu

Enza

esquenzamos

esquenzades

esqu

Enzan

 

 

 

 

 

 

 

 

poder

P.I.

pOdo

pOdes

pOde

podemos

podedes

pOden

As vocais radicais dos verbos deber, parecer, crer e

Hai algúns verbos da terceira conxugación que cambian a vocal radical [e] a [i] na primeira persoa do presente do indicativo, na segunda persoa singular do imperativo e

ler sempre son pechadas. en todas as formas do presente do subxuntivo. Abren o timbre vocálico a [E] nas segunda e terceira persoas singulares e a terceira persoa plural do indicativo:

 

 

eu

ti

el/

vostede

ela/

nós

vós

eles/

vostedes

elas

servir

P.I.

sirvo

s

Erves

s

Erve

servimos

servides

s

erven

 

P.S.

sirva

sirvas

sirva

sirvamos

sirvades

sirvan

 

imperativo

 

sirve

sirva

 

servide

sirvan

exemplos destes verbos son ferir, mentir, sentir, seguir, malferir, desmentir, asentir, consentir, resentir, conseguir, perseguir, e proseguir.erbos da terceira conxugación que cambian a vocal radical [u] a [o aberto] nas segunda e terceira persoas singulares e na terceira persoa plural do presente do indicativo. Esta alternancia non se dá no presente do subxuntivo nin no imperativo.

 

 

eu

ti

el/

vostede

ela/

nÓs

vÓs

eles/

vostedes

elas

fuxir

P.I.

fuxo

fOxes

fOxe

fuximos

fuxides

fOxen

 

P.S.

fuxa

fuxas

fuxa

fuxamos

fuxades

fuxan

 

imperativo

 

fuxe

fuxa

 

fuxide

fuxan

 

V

Outros verbos da terceira conxugación cambia o [e] vocal radical por [i] en tódalas formas do presente do subxuntivo e

erbos deste grupo son acudir, bulir, rebulir, cubrir, descubrir, encubrir, recubrir, cumprir, cuspir, durmir, engulir, fundir, lucir, deslucir, entrelucir, relucir, translucir, tremelucir, mulir, muxir, pulir, ruxir, sacudir, subir, sufrir, sumir, consumir, ensumir, tusir, ulir, urdir, xunguir, xurdir. do indicativo, menos nas primeiras e segundas persoas plurais do presente do indicativo.

 

 

eu

ti

el/

vostede

ela/

nÓs

vÓs

eles/

vostedes

elas

advertir

P.I.

advirto

advirtes

advirte

advertimos

advertides

advirten

 

P.S.

advirta

advirtas

advirta

advirtamos

advirtades

advirtan

 

Imp

 

advirte

advirta

 

advirtide

advirtan

Verbos conxugados así son; inxerir, rexir, rendir, arrepentir, concebir, medir, preferir

10.4 O infinitivo

O infinitivo ten dúas formas- a persoal, conxugada que leva desinencias e a invariable

As formas

O infinitivo persoal fórmase do infinitivo invariable máilas desinencias:

e interferir.

eu

ti

el/ela/vostede

nós

vós

eles/elas/

vostedes

-0

-es

-0

-mos

-des

-en

falar

falares

falar

falarmos

falardes

falaren

Emprégase o infinitivo conxugado nestes casos:

1. Cando ten un suxeito persoal propio, expreso ou oculto, diferente ao do verbo principal.

Díxenllo eso antes de virdes.

2. Aínda se ten o mesmo suxeito do verbo principal, e o infinitivo aparece antes ca ese verbo (por exemplo se vai introducido por unha preposición), emprégase o infinitivo conxugado. Ao chegares, viches moitos voos atrasados no aeroporto.

Sempre se emprega a forma invariable:

1. Se non existe ningún suxeito persoal : Voar con esa liña aé rea sempre é arriscado e perigoso.

2. Cando depende dun verbo en forma persoal e ten o mesmo suxeitos (por exemplo, se está rexido por un verbo modal (querer, poder, deber) , un verbo causativo (mandar, facer, deixar, permitir) ou de sentido (sentir, ver). Queremos chegar con tempo de sobra. Non vimos despegar ningún avión desa compañía.

3. Cando é parte dunha perífrase verbal. Hemos de voar noutra compañía.

10.5 As perífrases verbais

As perífrases verbais son construccións especiais, compostas dun verbo auxiliar conxugado máis un infinitivo, un xerundio ou un participio, que teñen un significado diferente do dos seus elementos independentes.

10.5.1. Acción futura

 

ir + infinitivo Vou deixar a Coruña.

haber (de) + infinifivo Hei de marchar en avión.

 

10.5.2. Acción brusca- un comezo repentino dunha acción

botar(se) + a + infinitivo Boteime a buscar un axente de viaxes.

poñer(se) + a + infinitivo El púxose a buscar voos.

dar + en + infinitivo Deu en recomendar un voo da compañía nacional.

 

10.5.3. Acción obrigatoria

haber (de) + infinitivo Hei de escoller outra compañía aérea

hai + que + infinitivo Hai que recoñecer os problemas crónicos que aqueixan esa compañía.

ter + de/que + infinitivo Con eles, terei de pasar atrasos, cancelacións, ou perdas de equipaxe.

deber +(de) + infinitivo Debo viaxar con outra empresa.

(tamén con valor hipotética)

 

10.5.4. Acción durativa

andar + a + infinitivo Andan a denunciar os abusos da compañía.

estar + a + infinitivo Están a rematar a concentración.

andar/levar/estar + xerundio Levan protestando anos mais a compañía non da respostado.

ir + xerundio (desenvolvemento gradual) Van aparecendo outras compañías.

seguir + xerundio (algo acontecido no A primeira segue perdendo pasaxeiros.

pasado que continúa)

 

10.5.5. Acción a punto de se realizar

10.5.5.1 no pasado (acción irreal non realizada)

haber (en perfecto) + (de) + infinitivo Houben de compralo ao darme conta de non ter cartos.

 

10.5.5.2. acción a punto de suceder

estar + a + infinitivo Está a chover.

querer + infinitivo Quere chover.

 

10.5.6. Acción terminativa

Vir + a + infinitivo Veu a saber a causa do accidente.

acabar + por + infinitivo Acabou por aceptar a derrota.

chegar + a + infinitivo Chegou a coñecer os seus parientes.

levar + participio Lévoa coñecida toda a vida.

ter + participio (acción repetetiva no pasado) Ten viaxado ao exterior varias veces.

 

10.5.7. Acción acabada

vir + de + infinitivo Vé n de chegar.

acabar + de + infinitivo Acaban de se marchar.

(non) dar + participio (ser incapaz de facer algo) Non da respostado en todo o mes.

 

Hai outro grupo de v