V. Os adxectivos

5.1 O adxectivo cualificativo

 

Os adxectivos cualificativos son palabras que expresan características ou calidades dos substantivos. Algúns adxectivos teñen a mesma forma para o masculino e o feminino: ruín, fácil, capaz, mellor, peor, menor, maior, capaz, doente, etc.

 

Outros adxectivos teñen dúas formas distintas, e o feminino fórmase segundo as mesmas regras que os substantivos: serio/seria, morno/a, lugúes/a, falador/a, chorón/a. Coma os substantivos, os adxectivos que acaban en -án, fórmase o feminino:

 

1) - en á: aldeán/aldeá; compostelán/compostelá; castelán/castelá, san, sa ou

2) en -ana alemán/alemana; catalán/catalana, americano/americana

 

5.2 A formación do grao comparativo

 

5.2.1. O comparativo de igualdade- tan.... como/coma

 

Como emprégase diante de verbos ou nomes: come tanto como canta

Coma emprégase diante de pronomes e nomes... o fillo é tan bo coma min

 

5.2.2. O comparativo de superioridade e de inferioridade - máis/menos ...do que/ca/que

 

Do que

Ca

Ca

 

Ca

ca + o, os ----> có, cós ca + a,as ----> cá, cás

 

Estas contraccións levan til, mais as contraccións de ‘CON’ co artigo non levan til.

 

con + o, os -----> co, cos con + a, as -----> ca, cas

 

5.2.3. O superlativo relativo fórmase con máis/menos......do/a: É o máis grande da clase. É a menos leda das rapazas.

 

O superlativo absoluto fórmase con moi(antesda palabra) ou - ísimo(sufixo ao adxectivo): eran moi altos; eran altísimos

5.3. Os posesivos

contráese co artigo
ou que vai diante de nomes: menos capaz ca Xan, Máis doce ca María
vai diante dos pronomes: É máis forte ca min
vai diante de verbos: É máis forte do que pensabamos

Persoa

singular

singular

Plural

Plural

 

M

F

M

F

meu

miña

meus

miñas

teu

túa

teus

túas

seu

súa

seus

súas

noso

nosa

nosos

nosas

voso

vosa

vosos

vosas

seu

súa

seus

súas

1. O artigo determinado sempre vai diante o posesivo, menos con nomes de parentesco. O xénero e o número do posesivo sempre están de acordo co substantivo que o segue. O xénero do posesivo está de acordo con quen posúe o substantivo.

A nosa casa está feita de pedras. A miña cociña é nova. Teu avó está rufo.

2. Para a terceira persoa, empréganse as formas "del", "dela", 'deles', e "delas" para especificar o posuidor. Fun á súa casa.= Fun á casa del. Quero mellor a súa.= Quero mellor a deles.

5.4 OS DEMOSTRATIVOS

 

MASCULINO

FEMININO

NEUTRO

I SINGULAR

PLURAL

este

estes

esta

estas

isto

II SINGULAR
PLURAL

ese

eses

esa

esas

iso

III SINGULAR
PLURAL

aquel

aqueles

aquela

aquelas

aquilo

Seguido dos indefinidos outro, outra, outros, outras os demostrativos dan lugar as formas seguintes:

 

MASCULINO

FEMININO

I SINGULAR

PLURAL

estoutro

estoutros

estoutra

estoutras

II SINGULAR
PLURAL

esoutro

esoutros

esoutra

esoutras

III SINGULAR
PLURAL

aqueloutro

aqueloutros

aqueloutra

aqueloutras

Estoutro, esoutro aqueloutro supoñen unha elección entre os obxectos, conservando idéntica relación espacial ou temporal coas persoas gramaticais que as formas máis sinxelas este, ese, aquel:

 

Entre este e estoutro non hai escolla. Se non quéres esas, colle esoutras. Aquel e aqueloutro non me valen.

 

Con frecuencia a elección está implicita, aínda que non apareza expresada máis que unha alternativa: Quero mellor aqueloutra. Estoutra é mellor.

 

Na escritura debemos representar ambos componentes da palabra fundidos (estoutro, etc) e non separados (* este outro) xa que ambos senten como unha unica palabra, como o demostra o feito de que só toma plural o segundo elemento (estoutros e non *estes outros). Tamén se contraen os demostrativos coas preposiciones de e en: Deste, dese, daquel / destoutro, desoutro, daqueloutro/ neste, nese, naquel/ nestouro, nesoutro, naqueloutro.

 

NOTAS

1. Aquel adquere con frecuencia valor de substantivo co significado de 'oportunidade', 'motivo', 'atractivo', 'encanto': Ten moito aquel a rapaza. Co aquel da festa veñen todos.

 

2. Daquela equivale ao adverbio 'entón', 'naquel momento': Daquela empezaba eu a estudiar.

Tamén é frecuente o seu emprego coma conxuncion: Daquela non cho digo.

 

3. Nisto, nestas, con estas poden significar "ao tempo de ocurrir esto" Nisto sacan de navalla.

 
1